Nə qədər çəkiləcəyi bilinməyən bu “bəyliyin” sonunda dərinin soyulmağı da var
“Hamı cənnətə getmək istəyir, amma heç kəs ölmək istəmir” məsəli indi Ermənistanda baş verən hadisələrə uyğundur. Hamının “mən” dediyi işğalçı dövlətdə “biz” deyənlərin səsinə qulaq asan yoxdur. Ölkədə davam edən aksiyalarda hələ də bloklar arasında yaranan qarşıdurmalar siyasi gərginliyi artırır. Vəziyyəti sabitləşdirmək məsuliyyətini isə heç kim öhdəsinə götürmür. Necə deyərlər, sütunları çürümüş “dağılan tifaqı” əmələ gətirməyin qeyri-mümkün olduğunu “küçə mənəviyyatını” iqtidara gətirən baş nazir Nikol Paşinyan kimi, onun vədlərinə inananlar da aydın başa düşürlər. Hazırda Ermənistanda gününəsas mövzusu növbədənkənar parlament seçkiləri, iqtisadi böhranla bağlıdır.
İnsanlar Ermənistanın baş naziri Nikol Paşinyanın çağırışı ilə parlamentin giriş və çıxışlarını bağlayıb, deputatları çölə buraxmırlar.
Səbəb isə 2 oktyabr tarixində parlamentin növbədənkənar iclasında Respublikaçılar Partiyası, Çarukyan Bloku və Daşnaksütyun tərəfindən parlamentin buraxılması imkanlarını daha da məhdudlaşdıran reqlamentlə bağlı yeni qanun layihəsində olunan dəyişikliklərdir.
İrəvan bələdiyyəsinə keçirilən seçkilərdə Nikol Paşinyanın blokunun böyük üstünlüklə qalib gəlməsi bir daha göstərdi ki, növbədənkənar parlament seçkilərinin keçirilməsi, Serj Sərkisyanın lideri olduğu Respublikaçılar Partiyasının, “Qarabağ klanı”nın Ermənistan siyasətindəki uzun sürən hökmranlığına son qoyacaq.
Ermənistan prezidenti Armen Sarkisyan “Daşnaksütün” və “Çiçəklənən Ermənistan” partiyalarını təmsil edən bir sıra nazirlərin vəzifələrindən azad edilmələri barədə fərmanlar imzalayıb.
Prezidentin fərmanı ilə nəqliyyat, rabitə və informasiya texnologiyaları naziri Aşot Akopyan, idman və gənclərlə iş üzrə nazir Levon Vaqradyan, fövqəladə hallar naziri Qraçya Rostomyan, enerji infrastrukturları və təbii ehtiyatlar naziri Artur Qriqoryan, iqtisadi inkişaf və investisiyalar naziri Artsvik Minasyan və kənd təsərrüfatı naziri Artur Xaçatryan kreslolarını itirməklə sabiq prezidentlərin hakimiyyətə qayıtmaq şansları azalıb.
Nikol Paşinyanı hakimiyyətə gətirən xalq artıq seçimində yanıldığını etiraz aksiyalarında açıq şəkildə bildirir. Amma ayı oynadan, “velotrek yarışlarına” çıxmaqla guya özünü sadə insanlardan fərqli hesab etmədiyini bildirən Paşinyanın erməni məkrindən qaynaqlanan şouları fitnəkarlığı genlərində, qanlarında daşıyan soydaşları tərəifəndən qəbul olunmur. Nikolu “ xoş günlər” naminə küçədən birbaşa hakimiyyətə gətirən insanlar hələ də yoxsulluqdan da aşağı səviyyədə yaşayır, adi məişət şəraitinin ağırlığından əziyyət çəkirlər. Övladını hərbi xidmətə göndərməklə özünü ədalət carçısı kimi qələmə verən Paşinyanın “ hərbi istirahətdə” olan övladından fərqli olaraq əsgərlər səfalət içərisində yaşayır, narkomanlıqla məşğul olan zabitlərin daimi “ vəzifəsi” olan korrupsiya halları genişlənir.
Nikol Paşinyanın başqa ölkələrə səfərlərində üzləşdiyi biganəliyi bütünlükdə başqalarının köləsi olan xalqa qarşı hörmətsizlik kimi dəyərləndirən ermənilər xarici KİV-lərdə baş nazirləri haqqındakı etikadan kənar yanaşmalardan da mənəvi əzab çəkirlər.
Artıq Paşinyan dərk edir ki, siyasi, iqtisadi , hərbi qüdrəti ilə dünya dövlətləri arasında ilk sıralarda yer alan Azərbaycanla Ermənistanın müqayisə olunmaq imkanları məhduddur. Ona görə də parlament məsələsini ortaya atmaqla xalqı , ölkədaxili gərginliyi sakitləşdirməyə çalışan Paşinyan bu vəziyyətin uzun sürməyəcəyini çox aydın başa düşür. Amma Molla Nəsrəddin sayaq alver edən, malları baha alıb ücuz satmaqla “ qoy mənə də tacir deysinlər” iştahasında olan Paşinyan sadəcə olaraq iqtidarın, səlahiyyət şirinliyinin nə demək olduğunu şəxsi təcrübəsində sınamaq istəyir. Necə deyərlər, bir günün tülkü sayaq bəyliyi də bəylikdir. Amma bu bəyliyin dərinin diri-diri soyulmaq təhlükəsi də var. Sabiq prezidentlər R. Koçaryanın, S.Sarkisyanın taleyini yaşamaq qisməti Paşinyana xalqın istefasını tələb etdiyi erməni katalikosu Qaragenlə birlikdə olacaq.
Xuraman İsmayılqızı, “İki sahil”
