Mitinq keçirməklə özünü gündəmdə saxlamaq istəyən AXCP sədri Əli Kərimlinin, “Milli Şura”nın bu cəhdi də baş tutmadı. Özünə oxşar satqınların saytlarında xəyanət missiyasını yerinə yetirən Əli Kərimlini məyus edən məqamlar “islahatçı sədr”in mitinq təşəbbüsünün üstünə kölgə saldı. Səbəbi Əli Kərimliyə də aydın idi. Azərbaycanın dünyada möhkəmlənən mövqeyinə xələl gətirmək üçün trollarını, xarici ölkələrdə dilənçilik edən şəbəkəsini köməyə çağırsa da, yenə də istəyinə çata bilmədi. Bu mənfur niyyətin qarşısında dayanan qüvvə isə Azərbaycan həqiqətləri, ölkəmizin beynəlxalq aləmdə möhkəmlənən mövqeyi, xalqın əlikərimlilərə nifrəti idi. Son hadisələr göstərdi ki, Əli Kərimlinin pul gücünə formalaşdırdığı “mitinqçilərdə” ondan üz döndəriblər. Sosial bazasının azlığını dilə gətirməkdən utanan Əli Kərimli əlacsız qalaraq mitinq üçün ayrılan Lökbatan qəsəbəsini də “uzaq” hesab edir. Paytaxtın mərkəzi meydanlarına yol açmağa çalışır. Unudur ki, onun sözünə, özünə inanan varsa, mitinqin harada keçirilməsindən asılı olmayaraq toplaşa bilərlər. Amma Əli Kərimlinin özü də yaxşı bilir ki, bu iştahasına qarşı çıxan elə öz ətrafı olacaq. Çünki “Milli Şura” adlı qurum olmadığı üçün, təşkilatlanmadan, sosial bazadan söhbət gedə bilməz. Buna görə də Əli Kərimlinin mitinq həvəsi səhrada qum, dəryada balıq sevdasıdır.
Bir başqa məsələyə aydınlıq gətirək. Əli Kərimlinin formalaşdırdığı agent şəbəkəsinin orduxanlardan ibarət “rupor”larının səsi lazım gələndə eşidilmir. Respublikamızdan kənarda yaşasalar da , avropalı himayədarlarının “mətbəx böcəyi” adını daşısalar da Azərbaycanda guya insan hüquqlarının pozulduğunu çığır-bağırla bildirən simasızlar Ermənistanın manyakı Nikol Paşinyanın “Dağlıq Qarabağ Ermənistandır” sözlərinə heç bir təpki göstərmədilər. Çünki onların özləri də elə erməni əsilli, Leyla-Arif Barseqyanlar kimi “hay”ların dilində danışmağa, süfrələrinin artığını yeməyə alışıblar.
Yeri gəldi-gəlmədi ölkəmizdən kənarda guya Azərbaycanın halına yandıqlarını bəyan edən Əli Kərimlinin “tayfası” görünür Əkrəm Naibovun “Daş yuxu”larının təsirindən hələ də ayılmayıb. Ayıla da bilməzlər. Çünki “ayıldıqları” müddətdə erməni lobbisinin ayırdığı vəsaitlərdən məhrum olacaqlarını yaxşı bilirlər. Ona görə də ləyaqətlərini valyutalara satan Gültəkin Hacıbəyli, Sevinc Osmanqızı, Vidadi İsgəndərli, Orduxan Teymurxan, əməli ilə soyadı eynilik təşkil edən Həbib Müntəzir, Məhəmməd Mirzəli kimi başqaları da Əli Kərimlini idarə edən qüvvələrin istəklərini yerinə yetirməlidirlər.
Özünü demokrat hesab edən Əli Kərimli kimi Müsavat başqanlığına namizədliyini irəli sürən Tofiq Yaqublunun Paşinyanı “demokrat” adlandırması da demokratiyanı anarxiya ilə qarışdırmaq xislətindən irəli gəlir yaranır.
Bu kimi əməllərinə görədir ki, Əli Kərimlinin partiyasından mövsümə uyğun yarpaq tökümü intensivləşib. AXCP-də yaranan anarxiyadan cana doyan partiya üzvləri Əli Kərimlinin istefasını tələb etməklə yanaşı özləri də partiyanı tərk edirlər.
Xuraman İsmayılqızı, “İki sahil”