Əsgər məktubu
Darıxma sən ay ana
Hər şey gözəldi burda.
Mən də keşik çəkirəm
İndi bu doğma yurda.
Öyüdlərin hər zaman
Qulağımda səslənir,
Bilirəm ki, dünyada
Ən şirin şey Vətəndir.
Hər bir qarış torpağa
Can qoymağa hazıram,
Mən bu məktubu sənə
İndicə aldığımız bir səngərdən yazıram.
Düşmən tülkü tək qaçır
Qovuruq onları biz.
Neçə ildir dözürük
Daha bitib səbrimiz.
Bu cənnət diyarımız
Çox bulanıbdır qana,
İndi böyük hünərlə
Dərs veririk düşmənə
Dərələrim, dağlarım
Məni bağrına basır,
Bizdə bu gün toy, bayram
Düşmən evində yasdır.
Tənha qalan bulaqlar
Görüb sevinir məni,
Yanımdakı dostlarım
Öpür çölü-çəməni.
Xarı bülbül boylanıb
Astaca süzür bizi,
O da təbrik eyləyir
Bu Vətən sevgimizi.
Uçub dağılan evlər
Sığallanır yerində,
Deyir sahibim gələr
Yəqin günün birində.
Quruyan ağacların
Budaqları hay salır,
Bizim yenilməz ordu
Gündə bir zəfər çalır.
Bax beləcə irəli,
İrəli gedirik biz.
Heç vaxt geri dönmərik,
İnan, ana Vətənsiz
Mənim üçün darıxma
Məndən nigaran olma,
Demə ki, bax nə vaxtsa
Bir şey olar oğluma.
Vətənçün doğulmuşam
Ölməyə də hazıram.
Neçə vaxtdır sağalmır
Vətən adlı bu yaram.
Nə vaxtsa mən dönməsəm
Ölsəm vətən yolunda,
Sən bircə söz deyərsən
Vətən sağ olsun, onda.
Vətən sağ olsun onda.
***
Haydı irəli, qardaş!
Sən od-alov yağdır düşmənlərin başına
Ötən illəri qaytar onların yaddaşına.
Qoy nakəslər yansınlar cəhənnəmin oduna,
İntizar torpaqları geri al yavaş-yavaş
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
Andraniklə bir yerdə qulaqları kəsilib,
Bizim torpaqda qalıb, öz torpaqları bilib
Axciklər hesabına qüvvətə, cana gəlib,
Bilmirdilər nə vaxtsa yenə başlayar savaş
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
Ömrü boyu qaçıblar görən kimi bizləri
Yandırın, qoy qalmasın bu torpaqda izləri.
Vətənin sahibidir Azərbaycan əsgəri
Qoy rahat nəfəs alsın torpağımda qaya, daş,
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
İt kimi sümsünürlər özgə torpaqlarında
Gözləri hər vaxt qalıb Azərbaycan varında,
Onlara borcumuz var Kəlbəcər dağlarında
Onları tutan zaman hər qanunu, həddi aş,
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
Xocalı harayını çıxarma sən yadından
İndi vaxt yetişibdir, qılınc çıxıbdır qından,
Al, sən bu hayıfları arvadından, qızından
Qoy, baxıb yerə girsin, o binamus, taxtabaş,
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
Dizi üstə çökdür sən o qan içən yağını,
Dalğalandır Şuşada Vətənin bayrağını,
Yenə əlvan bəzə Turşsu, Xan bulağını
Qursunlar doğma yurdda dost, qohum, yenə bardaş
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
Hər arzu, niyyətimiz doğma Vətənlə təndi
Şəhidlər ölmədilər, gül çiçəyə bələndi,
Vətən uğrunda ölən varsa, onda Vətəndi
Mən də bir gün olaram sizinlə bir silahdaş,
Daha səbir qalmayıb, haydı irəli, qardaş!
***
Çiçəklənən Naxçıvan
Mənim doğma diyarım,
Sənlə fəxr edirəm mən.
Gül çiçək ətri gəlir,
Sənin küçələrindən.
Sən səhərə boylanan,
Nurlu, aydın şəfəqsən.
İnsanların gülərüz,
Xoş sifətli mehriban.
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Tarixlərin yaddaşı,
Neçə abidələr var.
Dünyaya səs salıbdır,
Köksündən çıxan sular.
Daşında, kərpicində,
Min illik tarix yaşar.
Günəş tək boylanırsan
Şərqin astanasından.
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Basılmaz hünərinlə,
Səs salmısan cahana.
Qatil azğın düşmənlər,
Baxırlar yana-yana.
Dünya heyran qalıbdır,
Sənin Heydər oğluna.
Sən bitib göyərmisən,
Onun arzularından.
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Gecələr ulduzlardan,
Nur tökülür üstünə.
Xan Arazın gəlin tək,
Xumarlanır, nazlanır.
Fantanların, bağların,
Yaraşıqdır hüsnünə.
Üç rəngli bayrağın da,
Başın üstə dayanır.
Biz də qüvvət alırıq,
Sənin arzularından.
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Durub başının üstə,
Oğulların nər kimi.
Hər daşında, çölündə
Xoş arzular göyərir.
Bilmirəm necə bölüm,
Səninlə öz sevgimi.
Sənin hər günün, anın,
Yazılmamış əsərdir.
Sən həmişə Ramizin,
Onuru, vüqarısan,
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Ey mənim doğma yurdum,
Çiçəklənən Naxçıvan.
Ramiz Babayev,
Azərbaycan Yazıçılar birliyinin
üzvü, "Qızıl qələm" mükafatçısı
