Şampunlar, duş gelləri və kremlər üzərindəki “təbiətə qarşı həssas” yazılı etiketlər size ətraf mühit üçün “mənalı bir şey” etdiyinizi düşünməyə vadar edə bilər, lakin hər yazılana aldanmayın!
Belə cəlbedici şəkillər mütləq yaxşı ekologiyaya həqiqi bağlılıqla əlaqəli deyil və sadəcə olaraq məhsulu alış-veriş səbətinizə yönləndirmək üçün bir reklam rolu oynaya bilər.
"Kosmetika qablaşdırmasında bitki və yarpaqların, çiçəklərin və meyvələrin təsvirləri ilə reklam etmək çox populyardır", -deyə Almaniyanın Düsseldorf şəhərində istehlakçı məsləhət mərkəzinin ətraf mühit və sağlamlığın mühafizəsi üzrə mütəxəssisi Kerstin Effers bildirib. Effersə görə, bir məhsulun qablaşdırmasında 98% təbii olduğu iddiasını əks etdirən yazılara inanmamalısınız, təbii inqrediyentlərin yalnız müəyyən bir hissəsini ehtiva etdiyinə diqqət yetirməlisiniz. Aİ qaydalarına görə bir kosmetik vasitənin tərkibindəki adi su da təbii məhsul hesab edilərək o faizə daxil edilir.
"Məsələn, bir şampun və ya duş geli alsanız, o, asanlıqla 80% sudan ibarət ola bilər, onda siz həqiqətən tez bir zamanda qeyd olunan 98% -ə çatırsınız”, -deyə istehlakçı müdafiəçisi Kerstin Effers bildirib.
Tərkibi: Hər şey sifarişlə bağlıdır
İstehsalçı məhsulun müəyyən bir tərkib hissəsinin "təmiz olduğunu" söyləsə belə, bu, nəticədə onun tərkibinin qalan hissəsi haqqında heç bir məlumat vermir. “Mikroplastiklərdən təmiz” iddiası isə digər zəif parçalana bilən həll olunan plastiklərin istifadə olunma ehtimalını istisna etmir.
"Çox vaxt kosmetik məhsulların tərkibində bitki mənşəli inqrediyentlər çox az miqdarda olur, əsas komponentlər isə sintetik kimyəvi maddələrdir", -deyə Effersqeyd edib.
Xatırladaq ki, qida məhsullarından fərqli olaraq, kosmetik məhsulun adında reklam edilən inqrediyentin faizini qeyd etmək lazım deyil. Bununla belə, inqrediyentlər kəmiyyətə görə azalan qaydada sadalanmalıdır.
"Upcycling" termininə qarşı da diqqətli olun!
Onu da bilmək lazımdır ki, əgər "upcycling" açar sözü gözəllik və ya dəriyə qulluq məhsulu üçün istifadə olunursa, bu o demək ola bilər ki, qoz qabığı və ya meyvə qabıqları kimi istifadə olunmayan bitki hissələri istifadə olunub.
Bununla belə, yanvar ayında Aİ-də qəbul edilmiş qanunvericiliyə əsasən, istehsalçılar zamanla bunun etibarlı sübutu olmadan etiketləri "ekoloji cəhətdən təmiz", "iqlim baxımından neytral" və ya "bioloji parçalana bilən" vədi ilə bəzəyə bilməyəcəklər.
Aİ-yə üzv ölkələr belə halda ilk növbədə Avropa Parlamenti tərəfindən qəbul edilmiş qanunu təsdiq etməlidirlər və bundan sonra direktivi milli qanunlara köçürmək üçün iki il vaxt lazımdır.
Nubar Süleymanova, “İki sahil”
