Cari il iyunun 27-də Rusiyanın Yekaterinburq şəhərində baş vermiş hadisələrin siyasi rənglərini “silmək” və ya onları gizlətmək artıq mümkünsüzdür. Azərbaycan Xarici İşlər Nazirliyinin məsələ ilə bağlı müvafiq bəyanatı sözügedən şəhərdə baş vermiş hadisələrin dövlətimiz üçün əhəmiyyətini müəyyən edən “siyasi ştamp” rolunu rahatlıqla oynaya bilər. Bəyanatda Yekaterinburq şəhərində azərbaycanlıların yaşadığı evlərə basqın nəticəsində həmvətənlərimizin həlak olması və bəzilərinin ağır bədən xəsarətləri nəticəsində yaralanması, habelə 9 nəfərin saxlanması ilə bağlı dərin narahatlıq ifadə olunub. Bəyanatda öz əksini tapmış növbəti fikirlər isə rəsmi Bakının prinsipial mövqeyini və siyasi iradəni açıq şəkildə nümayiş etdirir: "Rusiyanın məsələ ilə bağlı təxirəsalınmaz araşdırma aparmasını və bu qəbuledilməz zorakılığı törədənlərin qısa müddət ərzində məsuliyyətə cəlb edilməsini gözləyirik". Diqqət yetirin, Azərbaycan sözügedən hadisələrin baş verməsi ilə bağlı, sadəcə, izahatların verilməsini yox, məhz günahkarların məsuliyyətə cəlb olunması və onların cəzalandırılmasını tələb edir. Budur güclü Azərbaycanın yanaşması, bütün digər təfərrüatlar isə sözügedən yanaşmanı tamamlayan amillərdir.
Bu fikirlər politoloq Asif Adilin “Yekaterinburq indikatoru” sərlövhəli məqaləsində yer alıb.
“İki sahil” məqaləni təqdim edir.
Dünyada və regionumuzda cərəyan edən prosesləri nəzərə alaraq, Yekaterinburq hadisələri bir çox məsələlərə aydınlıq gətirən şərti “siyasi indikator” kimi təhlil olunmalıdır. Burada emosional yanaşma və ya sadəcə populizm ilə məhdudlaşma yolverilməzdir. Odur ki, bəzi məqamlara qısaca olaraq toxunaraq şərti “Yekaterinburq indikatoru”nun bəzi vacib göstəricilərini müəyyən etməyə çalışaq.
Göstərici №1: kontekstdən asılı olmayaraq beynəlxalq münasibətlər məsələsində Azərbaycan dövləti üçün mütləq prioritet məhz milli maraqlardır və onların aliliyidir.
Göstərici №2: rəsmi Bakı istənilən məsələ ilə bağlı öz siyasi iradəsini nümayiş etdirməyə çəkinmədən hazırdır. Qalib Azərbaycan ilə ultimatum dilində və ya siyasi saymamazlıq ilə münasibətlərin qurulması mümkünsüzdür.
Göstərici №3: rəsmi Bakının siyasi ritorikası Azərbaycanın regionda və ümumilikdə beynəlxalq münasibətlər sistemində siyasi statusunun mahiyyətini müəyyən edir.
Göstərici №4: sosial şəbəkələrə diqqət yetirən zaman hər kəs ona şahidlik edə bilər ki, yaşanmış hadisələrlə bağlı Azərbaycan cəmiyyətinin reaksiyası özünü çox gözlətmədi. Hadisələrlə bağlı ictimai narazılıq və narahatçılıq kütləvi xarakter daşıyır. Sözügedən amil Azərbaycan cəmiyyətinin böyük səfərbərlik potensialından xəbər verir. Burada xüsusi olaraq o da əlavə olunmalıdır ki, münaqişələrlə zəngin olan müasir dövrdə cəmiyyətimizin sosial-siyasi keyfiyyətinin müstəsna əhəmiyyəti vardır.
Göstərici №5: mətbuatdan onu da bilirik ki, Yekaterinburqda yaşanmış hadisələr ilə bağlı ölkənin əksər siyasi partiya sədrləri Azərbaycan dövlətinin rəsmi mövqeyini dəstəkləyən yanaşmanı nümayiş etdiriblər. Sözügedən amil isə artıq ölkəmizdə yaşanan siyasi həmrəyliyin göstəricisidir. Əlbəttə ki, həmrəylik mühiti fəal şəkildə təşviq olunan siyasi dialoqun praktiki nəticəsidir. Beləliklə, iqtidar-müxalifət dialoqu bununla məhz milli maraqların toxunulmazlığına xidmət etmiş olur.
Göstərici №6: rəsmi Bakının və Azərbaycan cəmiyyətinin sözügedən hadisələr ilə bağlı bu cür vahid mövqe göstərməsi təkcə Rusiyaya yönəlmiş siyasi mesaj deyil, bu cür mövqeyin nümayişi bizim regionumuzda geosiyasi maraqları olan bütün ölkələrə yönəlmiş açıq mesajdır. Bu mesajdan hər kəs öz “payını” almış olur. Digər sözlərlə, Azərbaycanın yanaşması və milli maraqları nəzərə alınmadan regionda heç bir geosiyasi ssenari reallaşdırıla bilməz. Bununla da biz növbəti dəfə ona şahidlik edirik ki, dövlətin siyasi davranışını müəyyən edən əsas amil məhz milli maraqlardır. Azərbaycan bütün tərəfləri öz milli maraqları ilə hesablaşmağa vadar edir.
Azərbaycan vətəndaşı bilməli olan siyasi həqiqətlər bunlardır, xalqımızın hər bir vətənpərvər övladı cəmiyyətimizdə yaşanan birliyin və həmrəyliyin qorunmasına öz praktiki töhfəsini verməlidir.
