ABŞ prezidenti Co Bayden administrasiyasının 2023-cü ildə Ohayo ştatında baş verən qatar qəzasından sonra meydana gələn kimyəvi sızıntının xalqın sağlamlığına təsirlərini qəsdən gizlətdiyi iddia edilib. İddia ABŞ-da Hökumət Hesabatlılığı Layihəsi (GAP) adlı müstəqil araşdırma və açıqlama təşkilatı tərəfindən irəli sürülüb.
“İki sahil” xəbər verir ki, GAP-ın açıqladığı sənədlər arasında Federal Fövqəladə Halların İdarə Olunması Agentliyindən (FEMA) alınan və məhkəmə qərarı ilə əldə edilən e-poçtlar var. Sənədlərdə bildirilir ki, Ağ Ev hadisənin əsl miqyasını bildiyi halda ictimaiyyətlə əlaqə saxlamaqdan qəsdən yayınıb və “ictimaiyyətin panikaya düşməməsi” üçün sağlamlıq risklərinin gizlədildiyi bildirilir.
Xatırladaq ki, 3 fevral 2023-cü ildə Ohayo ştatının Şərqi Fələstində Norfolk Southern yük qatarı relsdən çıxmış və vinil xlorid kimi zəhərli kimyəvi maddələr daşıyan vaqonlardan ətrafa sızmışdı. Hakimiyyət daha sonra nəzarətli şəkildə beş tankeri yandırıb. Hadisə yüzlərlə evakuasiya, çoxlu heyvanların tələf olması və ictimaiyyət arasında səbəbsiz sağlamlıq şikayətləri ilə nəticələnib.
Bir neçə ay sonra Ətraf Mühitin Mühafizəsi Agentliyi (EPA) bölgədəki hava və suyu "təhlükəsiz" elan edib, Bayden administrasiyası isə "böhranı uğurla idarə etdiklərini" söyləyib. Lakin ekspertlər və yerli sakinlər çoxdan bu açıqlamalara şübhə ilə yanaşırlar.
GAP tədqiqatçısı Lesley Pacey “NewsNation”a bildirib ki, FEMA rəsmiləri kimyəvi yanma nəticəsində yaranan qaz buludunu “yüksək zəhərli” adlandırıblar. Peysinin sözlərinə görə, əldə edilən sənədlər bu maddənin uzun müddətdə xərçəng hadisələrinin artmasına və regional sağlamlıq böhranlarına səbəb ola biləcəyini göstərir. Lakin bu məlumat qəsdən ictimaiyyətlə paylaşılmayıb.
“New York Post” qəzetinə danışan Peysi həmçinin FEMA tərəfindən bölgəyə göndərilən məmura “ictimaiyyətlə birbaşa təmasdan çəkinmək” tapşırıldığını bildirib.
GAP bütün sənədləri ictimaiyyətlə paylaşmağa hazırlaşır. Ancaq indiyə qədər Ağ Evdən və ya FEMA-dan mövzu ilə bağlı yeni bir açıqlama verilməyib.
Məhərrəm Ağalaroğlu, “İki sahil”
